Στο πλαίσιο του πιλοτικού-εκπαιδευτικού προγράμματος που σχεδίασε η Εθνική Βιβλιοθήκη Ελλάδος με θέμα : Στη Βιβλιοθήκη κάθε μήνα έχουμε… θέμα !
Τον Μάρτιο ασχολούμαστε με τη ποίηση.
Με τον τρόπο που μπορεί να συγκινήσει ένα παιδί η ποίηση, τη χαρά που νοιώθει όταν αποκρυπτογραφεί τις λέξεις ενός ποιήματος με τους δικούς του κώδικες κι όχι σύμφωνα με κάποιο φιλολογικό κανόνα η φιλολογική προσέγγιση.
Την Πέμπτη 22 Μαρτίου 2018 επισκέφτηκαν την Παιδική-Εφηβική Βιβλιοθήκη του Δημοτικού κήπου η Δ τάξη του 17ου Δ.Σ. Παχιανών , σύνολο 35 παιδιά και ασχοληθήκαμε με τη ποίηση και συγκεκριμένα με την 3η συνάντηση… ..
“Οι ποιητές μέσα κι έξω από την βιβλιοθήκη. Ποίηση παντού!” Ξεκινήσαμε με τα πρώτα γράμματα των ονομάτων των παιδιών. Δίνοντας έναν ήχο, τα παιδιά που τα ονόματά τους άρχιζαν από ένα γράμμα που το δίναμε επίσης εμείς, μας επέστρεφαν με παλαμάκια τον ήχο. Μια πρώτη επαφή με τα γράμματα που αν μπουν στην σειρά φτιάχνουν λέξεις. Σε δεύτερη φάση λοιπόν, δίναμε έναν ήχο σε κάποιο παιδί κι εκείνο μας έλεγε μια λέξη. Αυτό πολύ γρήγορα πέρασε από παιδί σε παιδί κι αφού ακούστηκαν πολλές λέξεις, κλείσαμε το πρώτο στάδιο του παιχνιδιού και συνεχίσαμε κάπως σαν παραμύθι.
Αφήγηση λοιπόν… Μια φορά κι έναν καιρό…σ’ έναν πλανήτη που έμοιαζε με εγκέφαλο, ζούσαν λέξεις. Πολλές λέξεις. Πιο πολλές κι απ’ αυτές που βρήκαμε πριν λίγο. Θέλοντας να παίξουν και να εκφραστούν άρχισαν να μπαίνουν η μια δίπλα στην άλλη και να φτιάχνουν προτάσεις. Έτσι δημιουργήθηκαν ιστορίες, παραμύθια, μυθιστορήματα…και φυσικά ποιήματα.
Τι είναι όμως ποιήματα; Τα παιδιά μας είπαν την γνώμη τους. Στο στάδιο αυτό δείξαμε τα έργα των παιδιών από τις προηγούμενες συναντήσεις μας για την ποίηση. Έτσι πήραν μια γεύση για το πως αντιλαμβάνονται την έννοια αυτή και άλλοι συνομήλικοί τους.
Το παραμύθι όμως συνεχίζεται… …οι πιο παιχνιδιάρικες λέξεις σκαρφίστηκαν ένα παιχνίδι. Γίνανε ζευγαράκια ανάλογα με την ομοιοκαταληξία τους και φτιάξανε και ποιήματα με ομοιοκαταληξία. Έτσι φτιάξαμε και με τα παιδιά τέτοια ζευγάρια λέξεων. Ένας έδινε μια λέξη και οι άλλοι έβρισκαν ένα σωρό ομοιοκατάληκτες. Όλα αυτά στο παραμύθι. Γιατί στην πραγματικότητα οι άνθρωποι ήταν εκείνοι που ταίριαξαν τις λέξεις. Οι ποιητές!
Σ’ αυτό το σημείο οδηγήσαμε τα παιδιά στα τραπέζια που είχαμε απλωμένα βιβλία ποίησης. Ζητήσαμε απ’τα παιδιά να τα ξεφυλλίσουν και να βρουν ποιήματα που τους αρέσουν. Στη συνέχεια να τα αντιγράψουν στις κάρτες που είχαμε ετοιμάσει, προσέχοντας στο τέλος να αναφέρουν και τον ποιητή.
Τους γνωστοποιήσαμε ότι στην συνέχεια θα βγούμε έξω να τις κολλήσουμε σε διάφορα σημεία, μέσα κι έξω από τον κήπο που βρίσκεται η βιβλιοθήκη μας, για να τα διαβάσουν κι άλλοι. Στα παιδιά άρεσε πολύ αυτή η ιδέα κι έτσι δούλεψαν με πολύ κέφι. Ετοίμασαν τις κάρτες τους και μέχρι να τελειώσουν όλοι, χουζούρεψαν διαβάζοντας στους χώρους της βιβλιοθήκης.
Κι όταν ήμασταν όλοι έτοιμοι ξεχυθήκαμε σε ομάδες για αφισοκόλληση!!!!
Εμψυχώτριες: Μαρία Μαραβελάκη – Ευαγγελία Μαστορακάκη – Τατσοπούλου Σωτηρία
